Woensdag (3 februari) om1 uur ’s middags kwamen we aan in Rotorua. Lopend naar ons motel maakten we direct kennis met de geuren en dampen die hier uit de aarde komen. Na snel boodschappen gedaan te hebben, maakten we ons klaar voor een traditionele maori-avond. We werden in het bos verwelkomd door schaars geklede, schreeuwende mannen in een waka (kano). Daarna een show met veel dans, bijzondere muziekinstrumenten en uitleg van maori-tradities. Er werd uiteraard ook een haka gedaan met stevige uitroepen en felle ogen. Je zou er bijna bang van worden… De maaltijd bestond uit in aardovens (umu’s) gegaarde lam, kip, zoete aardappel en gewone aardappel. Het rook en smaakte apart, maar was heel lekker. Nadat we in het bos ook nog glow worms hadden gezien (het leek wel kerstverlichting) hebben we heerlijk geslapen,
Donderdag stond de wekker weer vroeg voor onze trip naar Wai-O-Tapu, thermal wonderland. Eerst stopten we bij de grootste kolkende borrelende modderpool van NZ. Wat een vies geluid en gezicht was dat. Daarna weer snel de bus in voor de ‘uitbarsting’ van Lady Knox. Dit is een getructe eruptie van een geiser, waarbij duidelijk wordt uitgelegd hoe een uitbarsting werkt. Wij voelden ons echt toerist zo op de tribune, maar het was wel leuk om mee te makenn. De bus bracht ons uiteindelijk naar het park zelf. Hier hebben we een prachtige wandeling gemaakt langs kraters, modderpoelen en meren met een prikkeling van alle zintuigen, Het borrelde flink, het rook geregeld naar rotte eieren en andere (ondefinieerbare) geuren en warme dampen sloegen geregeld tegen je lijf. De kleuren waren vaak fel (geel, oranje, groen). Dit wordt veroorzaakt door de verschillende mineralen. Onze lunch konden we gelukkig op een bankje in het bos op eten op een vrijwel reukloos plekje. Het was allemaal heel bijzonder. Thuis gekomen hebben we een mineraalbad genomen. Het water komt direct uit de grond en wordt afgekoeld van 132 naar 37 graden. Je huid wordt er heerlijk zacht en glibberig van en aan de geur waren we inmiddels gewend. Lopend naar het centrum van Rotorua (1,8 km) voor ons diner, kwamen we door een buurtpark dat ook thermaal actief is. Je moet netjes op de paden blijven en je raakt niet uitgeroken. De geluidsopnamen en de foto’s zijn van deze dag dan ook lekker vies. Het avondeten op de night market was daarentegen heerlijk en gezellig met live muziek.
Vrijdag was het druilerig weer, maar zijn we toch gaan lopen langs Lake Rotorua. Door de regen was het erg mistig op het meer. Voor het eerst deze reis hebben wij de in Auckland aangeschafte poncho’s gebruikt. Ze voldeden prima aan de verwachtingen. Zwarte zwanen waren volop aanwezig, net als de blue duck. We hebben inmiddels een vogelapp waarin foto’s, beschrijvingen en geluiden van alle NZ-birds staan. Het is de sport om de juiste naam bij de vogels te zoeken. We hebben ons zelf beloond met een heerlijke lunch in een cafeetje. Eind van de middag hebben we 2 uur rond gereden en gevaren in een Duck. Dit is een amfibievoertuig uit de 2e wereldoorlog. Heel leuk om ook op deze manier 3 mooie meren te ontdekken. Na diner in de Eatstreet konden we het niet laten om weer via het stinkpark terug te lopen naar ons motel.
Inmiddels zijn we in National Park. Daar is de natuur fris en adembenemend. Weer eens wat anders dan rotte eieren…….